Ο Δρ Κωνσταντίνος Π. Γιάπης, Έλληνας επιστήμονας που διδάσκει στο Τμήμα Χημείας και Χημικών Μηχανικών Caltech στις Η.Π.Α., είναι επικεφαλής ομάδας Αμερικανών επιστημόνων που έχουν αναπτύξει μια μικρή φορητή συσκευή που μπορεί να παράγει οξυγόνο από διοξείδιο του άνθρακα.
Πιθανές χρήσεις για την τεχνολογία περιλαμβάνουν επανδρωμένη εξερεύνηση στο διάστημα, επιτρέποντας στους αστροναύτες να παράγουν το οξυγόνο που αναπνέουν σε διαστημόπλοια, διαστημικούς σταθμούς ή μελλοντικές αποικίες του Άρη αντί να μεταφέρουν αέρα από τη γη, ενώ μπορεί επίσης να εμπνεύσει μεθόδους για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στη γη.
Σε μια δήλωση προς το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Γιάπης εξήγησε ότι η έρευνά του για ένα νέο και ασυνήθιστο τύπο χημικής αντίδρασης που οδηγείται από την κινητική ενέργεια «μας επέτρεψε να σχεδιάσουμε έναν μικρό αντιδραστήρα πλάσματος, μια φορητή συσκευή για την παραγωγή οξυγόνου στο μέγεθος μιας κούπα καφέ, που μπορεί να λειτουργήσει στην ατμόσφαιρα χαμηλής πίεσης του Άρη και χρησιμοποιεί άλλες διεργασίες, μαζί με τη συγκεκριμένη αντίδραση, για να παράγει πολύ περισσότερο οξυγόνο.»
Ο αντιδραστήρας που αναπτύχθηκε από τον Giapis και την ομάδα του έχει σήμερα πολύ χαμηλή απόδοση, δημιουργώντας μόνο ένα ή δύο μόρια οξυγόνου για κάθε 100 μόρια διοξειδίου του άνθρακα. Ο επιστήμονας πιστεύει ότι οι επιδόσεις του μπορούν να βελτιωθούν, έτσι ώστε στο μέλλον να παράγει ικανό αέρα για να αναπνεύσουν οι αστροναύτες στον Άρη .
Μια άλλη πιθανή χρήση θα είναι η απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα της Γης, ενδεχομένως βοηθώντας στη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
«Είναι αυτή η τελευταία συσκευή; Όχι. Είναι μια συσκευή που θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα στον Άρη; Όχι. Είναι όμως μια συσκευή που μπορεί να κάνει κάτι πολύ δύσκολο. Μπορούμε να κάνουμε τρελά πράγματα με αυτόν τον αντιδραστήρα «, ανέφερε ο Έλληνας επιστήμονας.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν σε ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Communications» στις 24 Μαΐου και η τεχνολογία ανήκει στον Dr. Giapis. Βασίζεται στην προηγούμενη έρευνά του για το γιατί οι κομήτες μπορούν να παράγουν οξυγόνο γύρω τους, γεγονός που τον οδήγησε να επικεντρωθεί σε έναν νέο τύπο χημικών αντιδράσεων που οδηγούνται από την κινητική ενέργεια και όχι από τη θερμότητα.
Το επιστημονικό άρθρο είναι διαθέσιμο στην παρακάτω διεύθυνση:
